Benvenuto Cellini Kimdir

Benvenuto Cellini Kimdir,Benvenuto Cellini Hayatı ve Biyografi

(1500-1574)

İtalyan, kuyumcu, heykelci ve yazar. En önemli maniyerist sanatçılardan biri olmasının yanı sıra yazdığı yaşam öyküsüyle de ün kazanmıştır.

3 Kasım 1500’de Floransa’da doğdu, 14 Şubat 1574’de aynı kentte öldü. Babası mimar ve müzisyendi. Cellini kuyumcu olarak yetişti. Papalık’tan ve çeşitli prenslerden aldığı siparişler heykele yönelmesine yol açtı. On altı yaşındayken katıldığı bir kavga nedeniyle Floransa’yı terk etti, 1527’ye değin Siena’da yaşadı. 1527’de Roma’yı yağmalayan İspanyollar’a karşı kenti savunanlar arasında yer aldı. Sonra Mantua ve Floransa’da çalıştı. 1529’daki Floransa kuşatmasından kaçarak Roma’ya gitti, Papa VII. Clemens’in koruyuculuğu altına girdi.

Bundan sonraki on yılı kavgalar, çekişmeler içinde ve İtalya’nın çeşitli bölgelerine yaptığı sürekli gezilerle geçti. 1537’de Fransa’ya giderek Kral I. François’nın hizmetine girdi. Ancak bundan hoşnut kalmadı. Roma’ya dönerek Papa III. Paulus için çalışmaya başladı. Roma’nın İspanyollar tarafından yağmalanması sırasında Papalık mücevherlerini çalmış olmakla suçlanarak hapsedildi. Hapishaneden kaçmaya çalışırken ağır yaralandı. Fransız elçisinin ara buluculuğuyla serbest bırakıldı ve 1540’ta gene Fransa’ya gitti. 1545’de birdenbire Floransa’ya dönmesi, işlenmek üzere kendine verilen altın ve gümüşü kendi çıkarı için kullandığı kuşkusunu uyandırdı. Eş cinsel ilişkiler nedeniyle suçlanması, rahip olma girişimi, yaptığı gizli bir evlilik yaşamının son yirmi yılında başından geçen olayların bazılarıdır. Heykel ve kuyumculuk üzerine bir kitap hazırlamış, yaşam- öyküsünü de yazmıştır. Bu sonuncusu bitmemiş olma­sına karşın 1728’de yayımlanmış, büyük bir ilgi çekmiş, Goethe tarafından Almanca’ya çevrilmiştir. H. Berlioz’un 1837’de bestelediği Benvenuto Cellini operası da bu yapıttan kaynaklanır.

Cellini’nin üslubu, kuyumculuğundan gelen et­kileri de yansıtır. Yapıtlarında çeşitli yüzeyler, farklı dokusal nitelikler taşır. Bu farklı dokudaki yüzeylerin yapıtın bütünü içinde yan yana getirilişi, çarpıcı bir etki yaratır.

En ünlü yapıtlarından olan I. François için yaptığı tuzluk ve Cosimo de Medici Büstü’tide’ mani­yerist süsleme öğeleri egemendir. Öteki yapıtları ise Floransa resim geleneğine ve özellikle de Michelangelo’ya duyduğu hayranlığın izlerini taşır.

Gururlu ve kavgacı kişiliği, teknik yeteneği, kuşkuculuğu, batıl inançları ve bencilliğiyle gününün tipik bir sanatçısı olan Cellini, ayrıca romantik sanatçı tipinin de ilk örneklerindendir.

• Eserleri (başlıca): Kuyumculuk işleri: I. François için tuzluk, 1539-1543, Sanat Tarihi Müzesi, Viyana. Heykel: Perseus, 1545-1554, Loggia dei Lanzi, Floransa; Cosimo de Medici Büstü, 1545-1548, Bargello Müzesi, Floransa; Appollon ve Hyakinthos, 1547, Bargello Müzesi, Floransa; Bindo Altoviti Büstü, 1550, Garduer Müzesi, Boston; Çarmıha Geriliş, 1562, Escorial Sarayı, İspanya; Narkissos, Bargello Müzesi, Floransa. Kitap: Due trattati deli’ oreficeria e della scultura, (ö.s.), C. Milanesi (yay.), 1857,(“Kuyumculuk ve Heykel Üzerine İki Deneme”); Vî’î«,(ö.s.),1728, (“Yaşam”).