Bunker Hill Çarpışması

Bunker Hill Çarpışması, Amerikan Ba­ğımsızlık Savaşı’nın başlarında koloni güçle­rinin kazandığı en önemli zaferlerden biridir. (17 Haziran 1775) Boston Kuşatması sıra­sında yapılan çarpışma, İngiliz yönetimine karşı ayaklanan Amerikalıların kendilerine olan güvenlerini pekiştirdi. Lexington ve Concord Çarpışması’m (19 Nisan 1775) izleyen iki ay içinde, Massachusetts, Con­necticut, New Hampshire ve Rhode Island” dan gelen 15 bini aşkın asker, Boston’da üslenmiş olan 5 bin kişilik ingiliz ordusunu durdurmak üzere bu kentin Çevresinde top­lanmaya başladı. Massachussets birlikleri­nin başkomutanı General Artemas Ward, öteki birliklerin de komutasını üstlendi. Boston’un topçu ateşine tutulabileceği be­lirgin iki nokta vardı; bunlar Dorchester Tepeleri ile Boston’un kuzey kıyısından yaklaşık 400 m uzaklıkta ve Charles Irmağı­nın öteki yakasında olan Charlestown’daki (günümüzde Boston’un bir bölümü) Bun­ker’s ve Breed’s adlı iki yüksek tepeydi. Haziran ayının ortalarında, İngiliz generali Thomas Gage’in bu tepelerden birini işgal etmeye hazırlandığını öğrenen koloniciler, burayı tahkim etmeye karar verdiler. Albay William Prescott ve adamları Breed’s Hill’ in (bugün genellikle Bunker Hill olarak adlandırılır) üzerinde gizlice bir tabya kur­mayı başardılar. Limandaki İngiliz savaş gemilerinden ve Boston’un kuzeyinde ırma­ğın karşı yakasında bulunan bir bataryadan açılan top ateşine karşın, koloniciler tepe­deki mevzilerini güçlendirmeye devam ettiler.

Bunun üzerine İngiliz komutam Gage, Tümgeneral William Howe komutasındaki 2.300 kişilik bir birliği Prescott’a karşı harekete geçirdi. Topçu koruması altında hiçbir direnişle karşılaşmaksızın ırmağı geç­meyi başaran İngilizler, ot, saman ve çalı­larla kapatılmış parmaklıklar arkasında si­per kurmuş olan koloni askerlerinin açtığı ağır ateş karşısında durdular. Ama ikinci ya da üçüncü ileri harekâtta tabyayı ele geçir­diler; büyük bölümü yorgun ve silahsız olan savunmadaki koloni askerleri kaçmak zorunda kaldı. İngilizler yaklaşık 1.000 kayıp verirken, Amerikalıların kayıpları da 450’yi buldu.

İngilizler bu zaferin arkasını getirmek üzere Boston’un güneyine düşen Dorches­ter Tepelerine karşı da saldınya geçmiş olsalardı, bu ağır bedele değecek bir sonuç alabileceklerdi. Oysa İngiliz komutanları bu tasarıdan vazgeçme ya da bunu belirsiz bir tarihe erteleme yoluna gittiler. Bunun ne­deni de büyük bir olasılıkla çarpışmada ciddi kayıp vermeleri ve “asiler”in cesurca savaşmalarıydı. Bu çarpışmadan iki hafta sonra, koloni ordusunun komutanlığını üst­lenen General George Washington, Boston’daki İngiliz birliklerine karşı koymaya yetecek ölçüde ağır top ve mühimmat topladıktan sonra, Mart 1776’da Dorchester Tepelerini ele geçirip tahkim etmeyi başardı ve böylece İngilizleri hem Boston’u hem de limanı boşaltmak zorunda bıraktı.