Çayır Hayvanları

Çayır Hayvanları Özellikleri Hakkında Bilgi

Çayır İklimi Hayvan varlığı:  Çayırlardaki doğal hayvan varlığı sanıldığından çok daha çeşitlidir; ama bir bölümünü küçük hayvanların oluş­turması, bir bölümünün de yaşamlarının belli bir süresini toprağın altında geçirmesi gözden kaçmalarına neden olmuştur. En çok tanınan çayır hayvanları genellikle bü­yük otçul memeliler ve av hayvanlarıdır. Kanguru gibi keseli otçullar, kedi ya da köpekgillerden yırtıcılar, kemiriciler, kuş­lar, sürüngenler ve çekirge gibi büyük böcekler sayılabilir. Ayrıca toprağın altında yaşayan pek çok omurgasız türü vardır.

Çayırlarda yaşayan büyük otçul memeliler insan etkinlikleriyle önemli ölçüde azalmış­tır. Örneğin Afrika çayırları bir zamanlar ceylan, zebra, manda, zürafa, boğa antilo- pu, antilop, inek antilopu, suaygırı, su antilopu, impala gibi memelilerin yurduy­du. Otların yanı sıra ağaçların dal ve yapraklarını da yiyen bazı türler ormanların gelişmesini önleyerek çayırların korunması­na katkıda bulundu. Ayrıca hepçil olan düğmeli domuz gibi türler; aslan, pars, tilki gibi yırtıcılar ve temelde leş yi­yici olmasına karşın sürüler halinde ava da çıkan sırtlan gibi yırtıcılar vardı. Asya’daki çayırlarda ise yabanıl sığırlar, sayga (bozkır antilopu), yabanıl at, marmot, geyik, yaban domuzu gibi otçullar; kurt ve tilki gibi etçiller yaşar. Önceleri bol olan yabanıl sığır ve at insanlarca büyük ölçüde yok edilmiş, antilop ve marmot ise gene insan etkinlikleri yüzünden çayırları terk etmiştir. Batı Yarıküre’deki büyük otçul memelilerin eski jeolojik dönemlerde sayıca daha çok olduğu sanılır. Kuzey Amerika’da eskiden başlıca otçul türler bizon ve Amerika anti­lopu, bunları avlayan etçiller de kır kurdu ve doru vaşak idi. Güney Amerika’da ise başlıca lama ve deve kuşunu içeren otçullar çayırları daha az etkilemiştir. Avustralya’ daki en önemli otçul memeli kanguru, başlıca yırtıcı ise onu avlayan dingodur. Çayırlarda yaşayan küçük otçul memeliler de fare, sıçan, sivrifare, yer sincabı, avurdu- keseli, çayır marmotu, tavşan ve ada tavşanı gibi türleri içeren kemiricilerdir. Bunları avlayan yırtıcıların sayısı insan etkinlikleri sonucunda azaldıkça, kemiriciler de gide­rek çoğalmıştır. Ama kemiricilerin bitki örtüsünü yok ederek toprağın kolayca aşın­maya uğramasına yol açmaları çayırlardaki doğal yapının bozulmasına neden olmuştur. Çayır ortamına özgü öteki omurgalılar ara­sında, turna, keklik, kumru gibi pek çok kuş; atmaca, baykuş, kartal gibi yırtıcı kuşlar; böcekleri ve kemiricileri yiyen sü­rüngenler ve amfibyumlar sayılabilir. Omurgasızlar ise çayırlarda büyük toplu­luklar oluşturur. Bazı bölgelerdeki çayırlar­da metrekareye binden çok omurgasız düş­tüğü ve 200’ü aşkın omurgasız türü yaşadığı tahmin edilmektedir. Karınca, termit, çe­kirge, kelebek, örümcek, solucan en sık rastlanan türlerdir. Başlıca mikroorga­nizmalar ise bakteri, ışılküf, mantar ve suyosunudur. Tarıma elverişli çayır toprak­larında, 15 cm derinliğe kadar hektar başına 330-720 kg arasında bakteri bulunduğu saptanmıştır. Çayır Hayvanları hakkında bilgiler verdik.