Cecil Powell Kimdir

Cecil Powell Kimdir, Cecil Powell Hayatı Biyografi

İngiliz, fizikçi. Çekirdek fiziğinde kul­lanılan fotoğrafik yöntemleri geliştir­miş ve kozmik ışınlarda oluşan “pi mezonları” keşfetmiştir.

5 Aralık 1903’de Tonbridge’de doğdu, 9 Ağustos 1969’da İtalya’da, Belluno’da öldü. 1925’de Cambridge’ deki Sidney Sussex College’dan “üstün onur” derece­siyle mezun olduktan sonra Cavendish Laboratuvannda, sis odasının bulucusu C.T.R. Wilson’un yanında akademik yaşama atıldı. 1927’de doktorasını tamamladı ve Bristol Üniversitesi’ne bağlı H.H.Wills Fizik

Laboratuvarı’nda çalışmaya başladı. Tüm çalışma yaşamı boyunca ayrılmadığı bu kurumda, 1948’de Melville Wills adına kurulmuş olan profesörlüğe, 1964’de Henry Overton Wills profesörlüğüne ve laboratuvann yöneticiliğine getirildi. Çekirdek fiziğine katkıları ve pi mezonlarının keşfi dolayısıyla 1950’de Nobel Ödülü’ne layık görülen, 1949’da üyesi olduğu Royal Society’nin Hughes ve Royal madalyalarını ve SSCB Bilimler Akademisi’nin Lomonosov madalyasını alan Powell, 1952-1957 arasında Avrupa’nın çeşitli yerlerinde yürütülen uluslararası kozmik ışın araştırma­larını yönetmiş, 1961’de CERN’nin (Avrupa Çekirdek Fiziği Araştırma Merkezi) bilimsel yöneltme kurulunda görev almıştır. Avrupa Fizik Derneği’nin üç yılda bir yapılan genel kongrelerinde, birçok ulusal ve uluslar­arası akademi ve derneğin üyeliğine seçilmiş olan Powell’ın anısına özel konferanslar düzenlemektedir.

Cavendish’te bulunduğu dönemde Rutherford’ dan genel teknikleri, Wilson’dan ise sis odası tekniklerini öğrenen ve püskürtme uçlarından çıkış hızının beklenenin çok üstünde oluşu üstüne araştırma­ları sırasında buhar türbinlerinin geliştirilmesi açısından değerli sonuçlara ulaşan Powell, Bristol’deki ilk deneylerinde bir gazın içindeki iyonların saptanmasını ve pozitif iyonların hareketliliklerinin ölçülmesini amaçlıyordu. Bir süre nötron-proton çarpışmalarını, sis odasında bir Cockroft-Walton hızlandırıcısı yardımıy­la hızlandırdığı proton ve döteronları (ağır hidrojen çekirdekleri) kullanarak inceledikten sonra 1938’de kozmik ışınların doğrudan saptanmasında fotoğraf plaklarından yararlanmaya yöneldi ve hızlandırılmış proton ve döteronların, fotoğrafik emülsiyonlarda bıraktıkları izlerle hız ve elektrik yükleri arasındaki ilişkiyi belirlemeye uğraştı. II.Dünya Savaşı’nın hemen sonrasında da Ilford’un “yarım ton” emülsiyonunun geliştirilmesi sayesinde, birincil kozmik ışınların ve kozmik ışın sağnaklarınm oluşumlarının ve bileşimlerinin doğrudan saptanmasını sağlayan izleri elde etmeyi başardı.

  • Eserleri (başlıca): The Cosmıc Radiation, 1951, (“Kozmik Işıma”); The Study of Elementary Particles hy the Photographic Method, 1959, (“Temel Parçacıkların Fotoğ- rafik Yöntemlerle Araştırılması”).

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir