Friedrich Fröbel Kimdir

Friedrich Fröbel  Kimdir, Friedrich Fröbel Hayatı ve Biyografi

(1782-1852)

Alman, eğitimci. Anaokullannın ku­rucusudur.

Friedrich August Fröbel 21 Nisan 1782’de Thü- ringen’de (bugün DAC’de) Oberweissbach’ta doğdu, 21 Haziran 1852’de Marienthal’de öldü. Babası bir rahipti. Dokuz aylıkken annesi ölünce çocukluğu yalnızlık içinde geçti.

On yaşında, öğrenim için kendisine yakınlık gösteren ve parasal yönden de yaıdım eden amcasının yanına gitti. On beş yaşında bir ormancının yanında çıraklığa başladı. Doğa ile yakın ilişkisinin de etkisiyle felsefi bir arayış içine girdi. Bu arayış onu düzenli bir öğrenim yapmaya yöneltti. Jena Üniversitesi’nde tıp öğrenimi gören ağabeyinin yanına giderek bir süre dışarıdan dersleri izledi. Çağın ünlü filozofları Fichte ve Schelling’in düşüncelerine yakınlık duydu.

Maddi güçlükler nedeniyle köyüne dönmek zo­runda kalan Fröbel, dört yıl süren bir arayış dönemi­nin sonunda mimar olmaya karar vererek Frankfurt’a öğrenim görmeye gitti. Orada isviçreli eğitimci J. H. Pestalozzi’nin yöntemiyle eğitim yapan bir deneme okulunun müdürü olan Anton Grüner’le tanıştı. Fröbel’in bir eğitimci olabilecek yeteneğe sahip oldu­ğunu düşünen Grüner ona okulda öğretmenlik görevi verdi. Fröbel, bu görevi süresince bir yandan Pesta lozzi ilkelerini inceledi, diğer yandan da eğitim alanında kendi görüşlerini geliştirdi. Frankfurt’ta üç yıl kaldıktan sonra, araştırma yapmak için isviçre’de Pestalozzi okullarının merkezi olan Yverdon’a gitti. i.808-1810 arasında orada Pestalozzi eğitim sistemini öğrendi. 1811’de üniversite öğrenimi için Göttingen’e gitti. Göttingen’de ancak bir yıl kadar kalan Fröbel, mineraloji alanında ününü duyduğu Prof. Weiss’dan öğrenim görmek üzere Berlin’e taşındı. Berlin Mine­raloji Müzesi’nde onarım ve bakım asistanlığı yapmaya başladı. 1813’de Napoleon ordusuna karşı Prusya ordusunda çarpıştı. Orduda, ileride yakın çalışma arkadaşları olacak olan Langethal ve Middendorf’la tanıştı. Berlin’de kaldığı dört yıl süresince temel uğraş alanı olan mineralojinin yanı sıra, eğitim alanındaki çalışmalarını da sürdürdü. Eğitimde köklü bir reform yapılmasının gerektiğini düşünüyordu. Bu amaçla Plamann Pestalozzi okulunda öğretmenlik yaptı ve çocuk doğasını inceledi.

Fröbel, 1816’da eğitim alanında çalışmaya karar verdi ve

beş yeğeninin eğitimini üstlenerek Griesheim köyünde bir okul kurdu. Bir yıl sonra okulu Keilhau’ ya taşıdı. Okul uzun süre başarılı bir biçimde çalıştı; öğrenci sayısı altmışa kadar çıktı. Fröbel bu arada ünlü kitabı Die Menschenerziehung’u (“İnsanın Eğiti­mi”) yazdı. Okulun bu başarısına karşın yeniliği sindiremeyenler, yerleşmiş eğitim anlayışının zede­lendiği ve öğrencilerin sapık düşüncelere alıştırıldığı gerekçesiyle ihbarda bulundular. İnceleme amacıyla okula gelen müfettiş, izlenen eğitim sistemi için övgülerle dolu bir rapor yazdıysa da okulun zedele­nen saygınlığı onarılamadı; öğrenci sayısı altmıştan ona düştü ve sonunda kapanmak zorunda kaldı.

Bunun üzerine 1832’de İsviçre’ye giden Fröbel, orada bazı okullarda çalıştı, öğretmenler için verilen kurslara katıldı. 1835’de Burgdorf Yetimler evinin yöneticisi oldu. Bu arada Comenius’un anaokulu üzerine görüşlerini inceledi ve benimsedi. Küçük çocuklar için yuva eğitimi olmadan, izleyen eğitim kademelerinin gereğince etkili olamayacağına inandı. 1837’de Almanya’ya döndü ve Keilhau yakınlarında Blankenburg’da ünlü anaokulunu (Kindergarten) açtı. Ayrıca öğretmen yetiştirmek için bir yatılı okulla oyun ve eğitim araçları üretmek ve eğitsel amaçlı yayınlar basabilmek için bir atölye kurdu. 1843’de Menschenerziehung kitabının eğitsel aracı işlevini gören bir oyun ve şarkılar koleksiyonu yayımladı.

• Eserleri (başlıca): Die Menschenerziehung, 1826, (“İnsanın Eğitimi”); Plan zur Erricbtung einer Armenerzi- ehungsanstalt; Entwurf eines Planes zur Begründung und Ausführung eines Kindergartens, 1840, (“Bir Yoksulları Yetiştirme Kurumu Kurulmasına İlişkin Plan; Bir Anao­kulunu Kurma ve İşletmeye İlişkin Plan Taslağı”); Mutter und Koselieder, 1844, (“Anne ve Sevecen Şarkılar”); Ausgeıvâhlte Schriften und Bibliography, (ö.s.), E. Hoff- mann (der.), 2 cilt, 1951, (“Seçilmiş Yazılar ve Kaynak­ça”); Brief an die Frauen in Keilhau, (1831 yılına ilişkin otobiyografi), (ö.s.), B. Gumiich (der.), 1935, (“Keilhau’ daki Kadınlara Mektup”); Mein Herzenskind, Briefwech- sel mit Kindern, (ö.s.), E. Hoffmann (der.), 1952, (“Canım Çocuğum, Çocuklarla Mektuplaşmalar”).