Gaston Bachelard Hayatı
Gaston Bachelard Kimdir, Gaston Bachelard Hayatı Biyografi
Fransız bilim felsefecisi ve edebiyat eleştirmeni. Fransız bilim felsefesinde ampirik geleneğe karşı bir yaklaşım oluşturmuş,edebiyat eleştirisinde nouvelle critique akımının öncülerinden olmuştur.
Barsur Aube’de doğdu. Geçimini sağlayabilmek için çalışmak zorunda kaldı,aynı zamanda yüksek öğrenimini tamamladı. 1930-1940 arasında Dijon Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde ders verdi, daha sonra Sorbonne Üniversitesinde bilim tarihi ve felsefe profesörlüğüne getirildi. 1962’de Paris’te öldü.
Bachelard’ın ilk çalışmaları bilim tarihi ve kuramı üzerinedir. 1934’de yayımlanan Le nouvel esprit scientifique (“Yeni Bilimsel Anlayış”) ve 1938’de yayımlanan La formatiorı de l’esprit scientifique (“Bilimsel Anlayışın Oluşumu”) adlı yapıtlarında bilim öncesi bilgi ile bilimsel bilgi arasındaki ilişkiyi açıklamak için kuramsal bir model oluşturmayı amaçlamıştır. Bachelard, bilimsel düşüncenin gelişimini kesintisiz bir ilerleme görüşüyle değil, mit ya da günlük tecrübe düzeyiyle bilimsel düşünce arasında gerçekleşen “epistemolojik kopma”larla açıklamıştır. La formation de l’esprit scientifique’de, doğrudan bilgiyi ve günlük hayattan çıkartılan genellemeleri bilimsel bilgi üretiminin önündeki “epistemolojik engeller” olarak değerlendirmiştir. Bachelard’a göre, bu engeller bilginin sürekli ve düzenli birikimini sekteye uğratır, bilgiyi ampirik kökenlerinden kopartarak yeni bir “sorunsaP’a geçişi zorunlu kılar.
Bachelard, bilimin epistemolojik tarihi üzerine olan yapıtlarının yanı sıra, şiirsellikle maddi özler arasındaki ilişkiyi incelemiştir. La psychanalyse dufeu (“Ateşin Psikanalizi”) L’Eau et les reves (“Su ve Rüyalar”) ve La poetique de l’espace (“Uzayın Şiirliliği”) sezgicilik, psikanaliz ve başta Lautreamont olmak üzere bazı şairlerin etkisiyle yazdığı yapıtlarıdır.
- Eserleri (başlıca): Le nouvel esprit scientifique, 1934, (“Yeni Bilimsel Anlayış”); La psychanalyse du fett, 1937, (“Ateşin Psikanalizi”); La formation de 1’esprit, scientifi- que, 1938, (“Bilimsel Anlayışın Oluşumu”); L’Eau et les reves, 1941, (“Su ve Rüyalar”); Le Rationalisme applique, 1948), (“Uygulamalı Akılcılık”); Le materialisme ration- nel, 1953, (“Akılcı Materyalizm”); Poetique de l’espace, 1957, (“Uzayın Şiirliliği”); La poetique de reverie, 1960 (“Rüyanın Şiirliliği”).