Jean de La Fontaine Kimdir
Jean de La Fontaine Kimdir, Jean de La Fontaine Hayatı Biyografi
Fransız, şair. Dünyanın hemen hemen her diline çevrilmiş fabllarıyla ünlüdür.
8 Temmuz 1621’de Château-Thierry’de doğdu, 13 Nisan 1695’de Paris’te öldü. Bir korucu olan babasıyla ormanlarda yaptığı geziler daha çocuk denecek yaşta doğayı tanıyıp sevmesine yol açtı. İyi bir eğitim gördü. Büyükbabasının kitaplığında bulunan değişik türden yapıtları okuyarak bilgisini geliştirdi. On dokuz yaşında Oratorie tarikatına katıldı. Ancak bir buçuk yıllık bir deneyimden sonra, manastırın katı düzenine alışamadı, ayrıldı. Kendini dine adadığı bu dönemde tarikatın çok önem verip incelediği ünlü düşünür Descartes’ı öğrenme olanağını elde etti. 1644’de doğduğu kente dönerek babasından kalan koruculuk görevini üstlendi. Château-Thierry’de geçirdiği on yıllık süre, yetişmesinde önemli bir yer tuttu. Yapıtlarını etkileyen gözlemler, düşünce ve duygular, doğa ile iç içe bir ortamda yaşadığı bu dönemde biçimlendi.
Otuz yaşma doğru Paris’e gitti, karısının amcası Jeannart tarafından, Vaux vikontu ve maliye başde- netçisi Nicolas Fouquet’yle tanıştırıldı ve onun koruduğu yazarlar arasına katıldı. Fouquet gözden düşüp kral tarafından görevden alınınca da ona bağlılığını sürdürdü. Bu yüzden, Jeannart’la birlikte Limoges kentine sürgüne yollandı. Paris’e dönünce bu kez Orleans düşesinin korumasına girdi. Başkentteki sanat çevrelerinde Boileau, Moliere, Racine gibi dönemin önde gelen yazarlarıyla tanıştı. 1668’de yayımladığı ilk fabllarında bu yeni dostlarının olumlu etkileri görüldü. 1669’da yazdığı Psyche adlı romanıyla gerçek kimliğiyle edebiyat dünyasına katılmış oldu.
Orleans düşesi 1672’de ölünce paraca sıkıntıya düşen La Fontaine, Madame de la Sabliere’in koruyuculuğunda yeni bir yaşama başladı.
- Eserleri (başlıca): Şiir: Elegie aux Nymphes de Vaux, 1661, (“Vaux Perilerine Ağıt”); Fables, 12 cilt, 1668-1694, (“Fabllar”); Poeme du Quinquina, 1682, (“Quinquina Şiiri”). Roman: Les Amours de Psyche et de Cupidon, 1669, (“Psyche ile Cupidon’un Aşkları”); Adonis, 1669. Öykü: Contes, 1665, (“Öyküler”); Nouveaux Contes, 1671, (“Yeni Öyküler”). Oyun: Ragotin, 1684, Le Florentin, 1685, (“Floransalı”); La coupe enchantee, 1688, (“Sihirli Kupa”).