Jean-Louis Barrault Hayatı
Jean-Louis Barrault Kimdir, Jean-Louis Barrault Hayatı Biyografi
Fransız tiyatro yönetmeni ve oyuncusu. Modern Fransız tiyatrosunda 1940’dan başlayarak gelişen Tümel tiyatro (theâtre total) anlayışının en önemli temsilcilerindendir.
8 Eylül 1910’da Le Vesinet’de doğdu. Bir süre resim çalıştıktan sonra oyuncu ve yönetmen Charles Dullin’in özendirmesiyle tiyatro öğrenimi görmek için Ecole de l’Atelier’ye girdi. Öğrencilik yıllarında yetenekli bir oyuncu olarak ilgileri üzerinde topladı. Etiennc Ducreux ile birlikte pandomim çalıştı. Artaud’nun kısa ömürlü Theâtre dc la Çruaute’sinde (Vahşet Tiyatrosu) yönetmen yardımcılığı yaptı. 1940’ta Jacques Copeau tarafından Comedie França- ise’de oyuncu ve yönetmen olarak görevlendirildi.
Aynı yıl oyuncu Madeleinc Renaud ile evlendi. 1946’da Comedie Française’den ayrılarak eşiyle birlikte Compagnie Renaud-Barrault adıyla kendi topluluğunu kurdu. 1959’da Comedie-Française’nin bir bölümü olan Odeon-Theâtre’ın (yeni adıyla Theâtre de France) başına getirildi. 1968 olayları sırasında bu görevinden alındı.’1965-1967 ve 1972-1974 arasında Theâtre des Natıons’da çalıştı. 1974’de Theâtre d’Or- say’ı kurdu ve yönetmenliğini yaptı.
Barrault’nun 1935’de sahneye koyduğu ilk özgün yapıtı Autour d’une mere (“Deniz Kenarında”) Faulkner’in As J Lay Dying (Döşeğimde Ölürken) adlı romanının yarı söz yarı pandomime dayanan bir uyarlamasıdır.
• Eserleri (başlıca): Yönettiği Oyunlar: Autour d’une mere, 1935, (“Deniz Kenarında”); Numance, 1937; La Faim (Açlık); Le Soulier de Satiri, 1947, (“Atlas Ayakkabı”); Antoine et Cleopatre 1947; Partage de midi, 1954; Christopbe Colombe, 1954; La Vie parisienne, 1958, (“Paris Yaşamı”); Le procees, 1954, (“Dava”); Tete d’or, (“Altın Baş”); Le Rbinoceros, (Gergedan); Le Voyage, (“Yolculuk”); VC’ozzeck, 1964; Rabciııs, 1969; Haröld et Maude, 1973. Oynadığı filmler: La Symphome fantasti- que 1941, (“Fantastik Senfoni”); Les enfants du paradis, 1944, (“Cennet Çocukları”). Kitaplar: Reflexions sur le theâtre, 1949, (“Tiyatro Üzerine Düşünceler”); Nouvelles reflexions sur le theâtre, 1959, (“Tiyatro Üzerine Yeni Düşünceler”); Journal dc bord, 1961, (“Seyir Defteri”).