Nefret İle İlgili Şiirler

 

Nefret Konulu Şiirler , Nefret İle İlgili Kısa ve Güzel Şiirler , Nefret Şiirleri

NEFRETİMLE SEVİYORUM

Bir yosmanın çığlığı koparken gecede
Yarınlarım tutuklu dudağımın köşesinde
Susuyorum yüreğimde bir ‘çatlak’ varmış gibi
Nefesimi tutuyorum casus geceler nöbet tutarken
Kimim ben söyler misin gözünde?

Küf tutan sevdamın yüzünden
Hevesim kursağımda kalmış
Degajeli sancılarıma sardığım gece niyetine eşarpları!
Şiddetin en işlek caddesinde adımlarım dozunu artırırken
Anlıyorum ki, Ağır yaralı kalbim

Bozulmuş sinirlerim
Öfkeliyim patavatsızca gitmelerine
Çırpınışlarım kanatlanırken gözbebeklerimde
Kirpiklerimi sondaj olarak kullanırken gözlerim

Becerebilseydim
Defolu gülüşlerimi çıkartırdım gecenin cebinden
İliştirip anlatmaz mıydım gazetelerin manşetlerinde
Faili meçhul zanlısıyım artık

Tövbesizim gidenin ardından
Kızlığı bozulmuş ölümün provasıydı
Uykusuzluğum sevdana dilenirken
Ürkütüyor Azrail rolünü benden iyi oynarken

Affet bozdum yeminlerimi
Şahadet getireceğim yüreğinin yankısına
Kıpırdamadan yatan sefil sancılarımda
Öfke birikmesi var beklide

Gör bak şimdi
İhtiyacım var gel aklımı oynatmadan
Anti-depresan bağımlısı benliğim
Söyle bu yokluğunun kaçıncı günü
Nefretimle de olsa seviyorum

Remziye Çelik

Nefretinle

Bir insan düşün, sevmesini bilen
Acı çektirip, kahredene gülen
Nedir sence, aşktan da önce gelen
Nefretinle büyüyorum güneşim

Sen öldürdün aşka tapan adamı
Sen kanattın kapanmamış yaramı
Lütfen benden bekleme anlamamı
Nefretinle büyüyorum güneşim

Nefret gelir, bir adım sonra aşktan
Bu duyguyla biter kederli destan
Ruhumu aldı, sana borçlu şeytan
Ne…

NEFRETİM

Duydum ki benden nefret etmiş
Adımı anmak,yüzümü görmek istememişsin
Bunu duyduğuma hiç üzülmedim
Gülüp geçtim bilirmisin

Nefret sönmeyen ateş kalplerde
Dumanı taze tüten bir orman yangını
Her aklına gelişinde gülüşüm
Üfler rüzgarı söndürmez yaranı
Besler nefretin söyleyemediğin sevgini
Unutturmaz asla incecik kanayan yüreğine

Unuttum der mezara diri diri gömersin
O toprakta yatanın ben olduğumu
Kimse bilmez senden başka öldüğümü
Oysa nefretindir içindeki katilin
Bunu sadece sen bilirsin

O benim çok sevdiğimi sanıyordu
Hiç sevmemiştim aslında
İki sarışın bir esmer türküsünü
Söyler durursun dudaklarında

Mırıldanan o yanık türkü bile
İçinde sönmeyen ateşin söylendiği
Bir itiraftır kendi kendine
Aynalarla yalnızlığının yüzleşmesi.


Nefretin Özlemi

Yakılan tütsüden beslenen umutlar
Boyuna bağlanan iplerle kayan hayatlar
Geçmişi ancak rüyasında sayıklar
Burada nefrete özlem bağlamış biri var…

Sevgiden umudumu kestim artık
Sen de kes geçmişinde yaşayan yaratık
Biz nefrete sıkıca sarıldık
Dipsiz kuyularda sadece gerçekleri aradık…

Bir dua temizlemez ki nefsi
Gerek insana birazcık vicdan hapsi
Kalbim büyük olsa da sevemez herkesi
Kaleminden kan akar şairin atınca tepesi…

Kalemim sert dizelerim mert diyenler dolu
Kamuflajları iyi de bulamadılar gerçek yolu
Parmağı uzatma yoksa kaparlar kolu
Cennet sağdayken onlar seçtiler solu…

Yanlızken bile mutlu olmayı becer
Kafana takma bu da gelip geçer
Süvariler kaybetmeyi sevmez hep isyan eder
Güçlü ol yoksa hayat seni de helak eder…

Yaşlıların ağzında hep bir tesbihat
Bize usanç gelen ama gerçek nasihat
Günahlar hep dizili kat kat
Makyajları tamam da yüzleri berbat…

Dizelerim insanlığa ders olsun,
Adımı duyanların kalpleri umutla dolsun,
Zalime meyledenlerin kuş beyinleri solsun,
Şu alemde nefretimle kala kaldım daha ne olsun…

Son dizeler akarken alkışları kesildi herkesin
Ben yolumda devam ederim geleceğini bilsem de ecelin
Savaşmaya hazır bir cengaver gibi hazırda durur kefenim
Yolunu aramakta nefretin özleminde kaybolmuş tüm benliğim…

Nefret

“kurtuldum yüreğimdeki yükünden
aşk olmayınca nefret de bitiyor
isteyerek söküp attım kökünden
aşk olmayınca nefret de bitiyor

aşksız kalp ıssız kalmış bir höyüktür
nefret insanın yüreğine yüktür
bazen nefret aşktan daha büyüktür
aşk olmayınca nefret de bitiyor

nefretim sana kalan sevgimdenmiş
sana olan nefret aşkımı yenmiş
giden sevgiliye aşk eskidenmiş
aşk olmayınca nefret de bitiyor

unuttum yaşananları ve seni
ne zaman gelip neden gittiğini
öğrendim nefret biriktirdiğini
aşk olmayınca nefret de bitiyor

hayat bu zaten hepsi bizim değil
nefret edecek kadar uzun değil
bu söylenenler benim sözüm değil
aşk olmayınca nefret de bitiyor

Bayram Eser

Nefret

düş ve gör
nefretlerimin arasına
nereye koyacağını seni
bilecektir

koydun gittin ya göbel çağlarımda
kimsesiz
sayrıl yanım, kadınım
annesinin ölüsünü öpen
çocuk yüzüdür gök

eyy yüreğimi serdiğim kara çalı
nârını varlığıma bırakıp
yazgısına alnımı süremediğim
sonun olmalı bu kararlılık
geceleri bendime vurup içine çekemediğin

nazlı gelin kızıdır son nefes bilirsin
ister istemez çekip gidecektir
gel… kapat gözlerimi… sabaha çok var
çarem
ben’i doğurmayan kadın

Nefret

Nefret ediyorum senden
O siyah sac sürmeli kara gözden
Vücudun kollarin dudaklarindan
Bastigin yerden gördügün yüzlerden
Nefret ediyorum
Nefret Edecegim
Ismini söylüyenlerden
Senden bahsedenlerden
Seni güzel bulanlardan
Nefret edecegim seni sevenlerden

Selma Çınar

Nefret Etmek İsterdim Ben Herkezden

Nefret etmek isterdim ben herkezden
Her şeyi silip
Başlamak hayata yeniden
Nefret etmek isterdim ben herkezden
Düşüncelere önem vermeyip
Kendi bildiğimi okumak
Nefret etmek isterdim ben herkezden
Hepsini makaraya alıp
Kimseyi kafana takmamak
Nefret etmek isterdim ben herkezden
Alayına deyip
Bir daha dönmemek üzere gitmek
Nefret etmek isterdim ben herkezden
Onları bir an bile düşünmeyip
Hepsinden intikam alabilmek
Nefret etmek isterdim ben herkezden
Birbirlerine düşürmek insanları
Sonra dostça görünmek onlara
Nefret etmek isterdim ben herkezden
Nefretin sevmekten güç olduğunu bile bile
Nefret etmek isterdim ben herkezden

Şemsü Kamer

Sizler de Elinizde Bulunan ya da Kendi Yazdığınız Nefret İle İlgili Şiirlerinizi Aşağıdaki Yorum Kutucuğu Aracılığıyla Paylaşarak Bizlere Ulaştırın… Bu Sayfada Yayınlayalım

 

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir