Victor Marie Hugo Kimdir
Victor Marie Hugo Kimdir, Victor Marie Hugo Hayatı Biyografi
Fransız, şair ve yazar. Şiirleri ve romanlarıyla Romantizm akımının önderi olmuştur.
26 Şubat 1802’de Besançon’da doğdu, 22 Mayıs 1885’de Paris’te öldü. Çocukluğu, babasının işi nedeniyle, İtalya ve İspanya’ya yolculuklar yaparak geçti. 1809-1813 arasında üç yıl annesiyle birlikte Feuillan tines Manastırı’nda yaşadı. Edebiyatla ilgilenmeye de burada başladı. 1817’de bir şiiriyle Akademi Ödülü’ nü kazandı. 1819’da “Les vierges de Verdun” (“Ver- dun Bakireleri”) adlı yapıtıyla (Toulouse Edebiyat Akademisinin Altın Zambak Ödülü’nü aldı. Kardeşleri Abel ve Eugene ile birlikte Le Conseroatettr Litteraire adlı bir gazete çıkardı. Edebiyat alanındaki başarılarına güvenerek sürdürmekte olduğu matematik öğrenimini yarıda bıraktı. Annesiyle babasının ayrılmaları, babasının kendisine karşı katı ve anlayışsız tutumu nedeniyle para sıkıntısı çekmesi, Hugo’ nun sevdiği kızla evlenmesini engelliyordu, sonunda 1822’de, Odes et poesies diverses (“Od’lar ve Çeşitli Şiirler”) adlı kitabıyla elde ettiği başarı, güçlükleri yenmesini ve evlenmesini sağladı. 1825’de, başarılı çalışmaları nedeniyle Legion d’honneur nişanıyla ödüllendirildi. 1826’da önceden yayımlanmış şiirlerine son ve kesin biçimini verdiği Odes et ballades’ h (“Od’lar ye Balad’lar”) döneminin edebiyat çevrelerine kendini iyice kabul ettirdi.
Charles Nodier’nin düzenlediği sanat toplantılarına katılmaya başladı, A. de Lamartine’le tanışa. 1824’de yayımlanan şiir kitabı Nouvelles odes’un önsözünde bir klasik ya da romantik olmadığını belirtmesine karşın Romantizm’e yakınlık duyuyordu, Giderek bu tutumu belirginlik ve kesinlik kazandı. 1827’de yayımladığı, teknik bakımdan sahnelenme olanağı bulunmayan Cromwell adlı oyununa yazdığı ünlü önsözde klasik akıma karşı çıkarak, romantik anlayışla oluşturulan bir tiyatro yapıtında bulunması gereken özellikleri ve temel kuralları belirleyip tanım* ladı. 1829’da Le dernier jour d’un condamne (“Bir Tutuklunun Sön Günü”) ve kral X. Charles’ın yasaklattığı Marion de Lorme oyununu yazdı. Üçüncü tiyatro yapıtı olan Hernani, büyük yankılar uyandırdı. 1830’da oyunun ilk gösterimi sırasında, seyirciler arasında başgösteren Klasizm-Romantizm tartışmasından bir kavga çıktı. Genç öğrenciler ile Gerard de Nerval ve Theophile Gautier gibi sanatçılar bu çatışmada Hugo’nun görüşlerini savunanlar arasında yer aldılar. Hugo, Hernani ile yarattığı edebiyat devrimini edebi liberalizm olarak niteliyordu. Romantizm akımının tartışmasız önderi durumuna gelmiş, genç kuşağı büyüleyen bir kimlik kazanmıştı.
- Eserleri (başlıca): Şür: Odes et t/oesies dıverses, 1822, (“Od’lar ve Çeşidi Şiirler”); Nouvelles odes, 1824, (“Yeni Od’lar”); Odes et ballades, 1826, (“Od’lar ve Baladlar”); Les orientales, 1829, (“Doğulular”), Les fevilles d’autom- ne, 1831, (“Sonbahar Yaprakları”); Les chants du crepus- cule, 1835, (“Şafak Türküleri”); Les voix interieures, 1837, (“Gönülden Sesler”); Les ray ons et les ombres, 1840, (“Işınlar ve Gölgeler”); Les châtiments, 1853, (“Cezalar”); Les contemplations, 1856, (“Düşüncelere Dalma”); La leğende des siecles, 1859, (“Yüzyılların Efsanesi”). Oyun: Cromwell, 1827; Marion de Lorme, 1829, (Marion de Lörme); Hemani, 1830, (Hernani); Le roi s’amuse, 1832, (“Kral Eğleniyor”); Lucrece Borgia, 1833; Marie Tudor, 1833, (Mari Tudor); Angelo, tryan de Padove, 1835, (“Padova Tiranı Angelo”); Ruy Blas, 1839, (Ruy; Blas); Burgraves, 1843. Roman: Han d’Islande, 1823, (“İzlanda Hanı”); Bug-Jargal, 1826; Le demler jour d’un condamne, 1829,(“Bir Tutuklunun Son Günü”),Nötre Dame de Paris, 1831, (Nötre Dame’ın Kamburu); Les Miserables, 1862, (Sefiller); Les travaüleurs de la mer, 1866, (“Deniz Emekçileri”); L’homme qui rit, 1869, (“Gülen Adam”); Quatrevingt-treize, 1894, (93 İhtilali). Çeşitli: William Shakespeare, 1864; Oeuvres completes, 48 cilt, 1880, (“Bütün Yapıtları”); ‘•”