Vincent d’Indy Kimdir

Vincent d’Indy Kimdir, Vincent d’Indy Hayatı Biyografi

Fransız, besteci. Fransa’da senfonik müziğin ve sahne müziğinin Alman müzik geleneğinin etkisinde gelişme­sinde rol oynamıştır.

Paul Marie Theodore Vincent D’Indy 27 Mart 1851’de Paris’te doğdu, 1 Aralık 1931’de aynı kentte öldü. On dört yaşında, Albert Lavignac ile çalışmaya başladı. 1874’de Paris Konservatuvarının org bölümü­ne girdi. Aynı yıllarda müziğinde kalıcı etkiler bıraka­cak olan Cesar Franck’ın öğrencisi oldu. Almanya’ya yaptığı gezilerin de sayesinde Alman müzik geleneğini tanıdı, Bach, Beethoven, Weber ve Wagner’den büyük ölçüde etkilendi. 1894’de koro şefi Bordes ve orgcu Guilmant ile birlikte Paris’te Schola Cantorum adlı müzik okulunu kurdu. Fransız müziğini Alman ustalar ve Franck’tan esinlenerek yeni bir düzeye getirmek amacıyla kurulan Societe Nationale de Musique’in (Ulusal Müzik Cemiyeti) yönetiminde bulundu. Gerek bu çalışmaları gerekse Schola Cantorum’da verdiği derslerle döneminin müzik yaşamında etkin bir rol oynadı.

D’Indy, sahne müziği, senfonik müzik ve oda müziği gibi değişik türlerde çok sayıda ürün vermiş­tir. Üzerinde derin ve kalıcı etki bırakan bestecilerin başında Wagner gelir. Fransız müzik geleneğinin Bach, Beethoven ve Wagner’de doruğuna ulaşan Alman geleneğinin yanında yüzeysel kaldığını düşün­müş, Fransız operasında Wagner müziğinin ilkeleri­nin izlenmesini savunmuştur, ilk dönem yapıtları arasındaki, Schiller’in bir şiiri üzerine yazdığı Le Chant de la cloche (“Çanın Şarkısı”) adlı operası Schumann ve Weber gibi Alman bestecilerinin yanı sıra en çok Wagner etkisini taşır. D’Indy, daha sonraki yıllarda, gelişen ulusçu eğiliminin de etkisiyle Fransız halk müziğinin senfonik kaynak oluşturabileceğini düşünmüş,Symphonie cevenole’ de ve L’Etran- ger (“Yabancı”) adlı operasında halk şarkılarından yararlanmıştır, ikinci Senfoni ve La Leğende de Saint Christophe (“Aziz Christophe Efsanesi”) adlı opera­sında Gregor şarkılarına yer vererek, bu melodilere olan ilginin canlanmasında etkili olmuştur.

Debussy ve izleyicilerinin duygusal algılamaları öne çıkaran anlayışına karşı D’Indy, kural ve ilkelerin bilinçle uygulandığı, sistemli yapılara dayanan bir müzik anlayışını savunmuştur. Yoğun anlatımıyla yapıtları, Schola Cantorum’da verdiği derslerin ku­sursuz bir uygulaması ve dış avurumu sayılabilir.

Eserleri (başlıca): Opera: Le Chant de la cloche, 1883, (“Çanın Şarkısı”); Fervaal, 1895; L’Etranger, 1898, (“Yabancı”); La Leğende du Saint Christophe, 1915, (“Aziz Christophe Efsanesi”); Le Reve de Cinyras, 1923, (“Cinyras’ın Düşü”). Orkestra Müziği: Istar, 1896; Senfonik çeşitlemeler; İkinci Senfoni, 1903 ;Jour d’ete a la montagne, 1905, (“Dağlarda Bir Yaz Günü”); Poeme des rivages, 1921, (“Kıyı Şiirleri”), senfonik süit. Oda Müziği: Yaylılar ve Piyano İçin Beşli, 1924; Yaylı <Çalgılar Dörtlüsü, 1929.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir