Ana Tanrıça

Ana Tanrıça Hakkında Bilgi Nedir

Ana tanrıça, yaratıcılığı, bereketi, cinsel birlikteliği, doğumu, çocuk büyütmeyi ve gelişme döngüsünü temsil eden analık sim­gesi ya da tanrıça. Bu terim, Paleolitik Çağ Venüs heykelciklerinden Meryem Ana’ya kadar birbirinden çok farklı figürler için kullanılmıştır. Analık evrensel insan ger­çeklerinden biri olduğu için, tanrılarım betimlerken analık simgesi kullanmamış kültür yoktur. Ana figürleri çok çeşitlidir. Ama, ana tanrıçaları anlamlarına, simgele­dikleri şeylere ve işlevlerine göre sınıflandı­ran ayrıntılı ve sistematik bir tipoloji henüz geliştirilmemiştir.

Ana tanrıçalar çoğu zaman Toprak Ana’yla karıştırılırsa da, özel bir tip olarak ondan farklıdır. Kozmogonik bir figür olan Toprak Ana, verimliliği tükenmeyen, her şeyi tek başına yaratan bir kaynaktır. Ana tanrıçaların yaratıcılığı ise düzenli cinsel ilişkide bulunmalarına bağlıdır. Toprak Ana’dan farklı olarak ana tanrıçalar belir­gin karakterlere sahip, genç, kozmogonik olmayan ve cinselliği ağır basan kişilerdir. Erkeklerin sık sık yalnızca bir dölleyiciye indirgenerek daha önemsiz bir rol oynama­larına karşılık, ana tanrıçalar genellikle tanrısal bir çiftin parçasıdır ve efsanelerde asıl ana tanrıçanın öyküsü anlatılırken (ço­ğunlukla bir insan olan) eşinden de söz edilir.

Ana tanrıça efsanelerindeki önemli anlar onun kayboluşu, yeniden ortaya çıkışı ve tanrısal evliliğinin kutlanışıdır. Kayboluşu­nun kozmik anlamları vardır. Ana tanrıça ortadan kaybolduğunda cinsellik ve gelişme geriler. Yeniden ortaya çıktığında, kendine bir eş seçip onunla cinsel ilişkide bulunması ise bereketi geri getirir ve güvence altına alır. Bundan sonra erkek çoğu zaman bir yana itilir ya da ölüler ülkesine gönderilerek ertesi yıl yerine bir başkası seçilir (bu da, tanrının ölüp dirildiği yanılgısına yol açmıştır).

Ana tanrıçanın büründüğü başlıca biçimlerden birinde onun analık yönü vurgulana­rak tanrısal bir çocuğun, gitgide bütün insanlığın koruyucusu ve besleyicisi olarak gösterilir. Ana tanrıçanın bu biçimine, kol­larından bir çocuk tutan dolgun ya da çok memeli bir figür olarak mitolojiden çok ikonografide rastlanır.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir