Satyajit Ray Kimdir
Satyajit Ray Kimdir, Satyajit Ray Hayatı Biyografi
Hintli sinema yönetmeni. Ülkesine özgü sorunlan ve temaları uluslararası düzeyde bir sinema diliyle anlattığı filmleriyle tanınır.
2 Mayıs 1921’de Kalküta’da doğdu. Kalküta Üniversitesinde iktisat ve fizik okuduktan sonra Şantiniketan Üniversitesi’ne girdi. Burada resim ve sanat tarihi eğitimi gördü. 1942’de Kalküta’ya dönerek İngilizler’in yönettiği bir reklam şirketine girdi.
Geleneksel Hint yazısından kaynaklanan biçimleri çağdaş biçimlerle birleştiren üslubuyla aranan bir grafiker oldu. Bu arada kitap resimleri de yapıyordu. Resimlediği kitaplardan Pather Pançali (“Küçük Yol Şarkısı”) onun üzerinde derin etkiler bıraktı. Bengalli yazar Bibuti Başkan Benerci’nin bu yapıtından esinlenerek bir Bengal köyünü anlatan bir film tasarladı. Bu arada Kalküta Sinema Topluluğu’nu kurarak sinemayla yakından ilgilenmeye başlamıştı, ama tasarısını nasıl gerçekleştireceğini bilemiyordu. Bir iş gezisi nedeniyle gittiği Londra’da De Sica’nın Ladri di bicicletta’ sını (Bisiklet Hırsızları) izleyince filmini halktan oyuncularla ve gerçek mekanlarda gerçekleştirmeye karar verdi.
Ülkesine dönüşünde gerekli parayı toplamaya çalıştı ve çoklukla sinema deneyimi olmayan arkadaşlarından oluşan sekiz kişilik bir ekiple hafta sonlan çekime başladı. Bu sıralarda The River (“Irmak”) adlı filminin çekimi için Hindistan’da bulunan ünlü yönetmen Jean Renoir, onu yüreklendirerek öğütler verdi. Ray varını yoğunu satıp bir buçuk yıl çalıştıktan sonra Bengal hükümetinden gerekli para desteğini sağladı. 1955’te tamamlanarak 1956 Cannes Film Şenliği’nde gösterilen Pather Pançali (“Küçük Yol Şarkısı”) büyük bir başarı kazandı. Hint sinemasını bir anda tüm dünyaya tanıtan filme Juri Özel Ödülü verildi.
• Eserleri (başlıca): Pat her Pançali, 1955, (“Küçük Yol Şarkısı”); Aparajito, 1956, (“Altedilemeyen”); Paras Pathar, 1957, (“Paras Pathar”); Jalsaghar, 1958, (“Müzik Odası”); Apu Sansar, 1959, (“Apu’nun Dünyası”); Devi, 1960, (“Tanrıça”); Kançenjungha, 1962; Mahanagar, 1963, (“Büyük Kent”); Çaraluta, 1964, (“Yalnız Kadın”); Gopi Gine Bagha Bine, 1969, (“Gopi ve Bagha’nın Maceraları”); Aranyer din Ratni, 1970, (“Ormanda Günler ve Geceler”); Pratidvandi, 1971, (“Düşman”); Seemabadha, 1971 (“Limited Şirket”); Aşanı Sanket, 1973, (“Uzaktaki Fırtına”); Sonan Kella, 1975, (“Altın Kale”), Satranj ke Kilhari, 1977, (“Satranç Oyuncuları”); Hirok Rajar Dese, 1980, (“Elmas İmparatorluğu”); Home and the World, 1984, (“Ev ve Dünya”).