Terence Rattigan Kimdir

Terence Rattigan Kimdir, Terence Rattigan Hayatı Biyografi

İngiliz oyun yazarı. Çok tutulan hafif güldürüleriyle ün kazanmıştır.

Terence Mervyn Rattigan 10 Haziran 1911’de Londra’da doğdu, 30 Kasım 1977’de öldü. Harrow School’u bitirdikten sonra Oxford Üniversitesi’ndeki Trinity College’da tarih öğrenimi gördü. 1930’da başarılı oyunlarıyla dikkati çekti. II.Dünya Savaşı’nda pilot olarak hava kuvvetlerinde çarpıştı. Yaşamının sonuna değin sadece yazarlık yaptı. Tiyatroya hizmet­lerinden ötürü 1971’de Sir unvanıyla onurlandırıldı.

French Without Tears (“Gözleri Yaşsız Fransız­lar”) ve While the Sun Shines (“Güneş Işıldarken”) adlı ilk dönem oyunlarıyla büyük başarı kazandı. Fars türü bu güldürülerin ikisinin de Londra’da aralıksız bin kezden fazla oynanması bir rekor oldu. Hırsızlıkla suçlanan küçük bir çocuğun gerçek öyküsüne dayanan 1946 tarihli The Winslow Boy (Sonuna Kadar) Rattigan’a New York Tiyatro Eleştirmenleri Ödülü’nü kazandırdı. En tanınmış oyunu sayılan Separate Tables’dz ise (Ayrı Masalar), katı bir baskıya dönüşen toplumsal geleneklerin yol açtığı yalnızlık ve düş kırıklığı temasını işledi.

Kimi eleştirmenlerce derinlikten yoksun olmakla ve beklentisi sınırlı orta sınıf izleyicinin beğenisine uygun oyunlar yazmakla eleştirilen Rattigan’ın yapıtları sağlam işlenişleriyle önem kazanmıştır. Kendini tekrar­lamadan iyi kurulmuş oyunun usta işi örneklerini vermiştir. Oyunlarının çoğu sinemaya uyarlanmış olan Rattigan, aynı zamanda özgün senaryo çalışmaları da yapmıştır.

  • Eserleri (başlıca): Oyun: First Episode (P.Heimann ile), 1933, (“Birinci Bölüm”); French Without Tears, 1936, (“Gözleri Yaşsız Fransızlar”); While the Sun Shines, 1943, (“Güneş Işıldarken”); The Winslow Boy, 1946, (Sonuna Kadar): The Deep Blue Sea, 1952, (Derin Mavi Deniz): Separate Tables, 1954, (Ayrı Masalar); CauseCelebre, 1977, (“Ünlü Dava”). Senaryo: Gypsy (B.Wİlliams ile), 1937, (“Çingene”); Uncensored (R.Ackland ve W.Wilheİm ile), 1942, (“Sansür Edilmemiş”); The Sound Barrier, 1952, (“Ses Duvarı”); The Prince and the Shomgirl, 1957, (Uyuyan Prens); The Yellom Rolls-Royce, 1964, (San Araba); Good- bye Mr.Chips, 1969, (Elveda Öğretmenim).

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir